Vahşi - Wild (2016)

Dram.png
 
Vahşi.jpg

Yönetmen: Nicolette Krebitz

Yıldızlar:   Lilith Stangenberg, Georg Friedrich

Ödüller: Alman Film Ödülleri - En İyi Sinematografi, Bavyera Film Ödülleri - En İyi Yönetmen

Bence: Anya (Lillith Stangenber), gri ve düz hayatına hiç itiraz etmeden, hatta onla ilgilenmeden rutini içinde kaybolmuş yaşayıp giderken, evinin yakınlarındaki bir parkta bir kurt görür. Bu karşılaşma Anya’nın hayatına anlam katar. Hayatı üzerine kararlarını kademe kademe mantığın hükmünden çıkartıp, yeni bir ihtiyaç listesi üzerinden yaşamaya başlar.

Tüm modernist ideolojiler hepimizin yönelmesi gereken ideal tanımları yapar, bunlar yanında bir de normal tanımı ile gelir. Modernizm ile birlikte doğan akıl hastaneleri, bu normali belli sınırlar içine sıkıştırıp, dışında kalan bireyleri tamamen toplum dışına itmesinin sonucu doğurmuştu… Michel Foucault, geçmişte delilerinin hikmetine verilen değeri hatırlatarak, kasabalarda köylerde bugünkü gibi hor görülmeden yaşadıklarını hatta bazen yaklaşımlarının denendiğini hatırlatır. Modern insanın kendi normlarına uymayanlara yaklaşımını tartışır. Modern pencereden bakınca Anya’nın tımarhanelik olduğunu söylemek mümkün ama bu tırlatmış(!) ve yardımsız ayakta kalamayacak halinde bir hikmet bulunamayacağını söylemek mümkün müdür? Zaten norm dışına çıkmadan yetersizliklerimizi nasıl gerçekten test ederiz? Nasıl yeni sözler nasıl söyleriz? Norm dışına çıkmadan içine doğduğumuz yapı dışına nasıl çıkabiliriz? Bu büyük direnç, normal olmayanla ilgilenmek için kurulmuş kurumlar ve sistemler toplumun hangi korkusunun ürünü?  Bu sorular Vahşi’yi doğaya dönüş türünden ayırıp, daha insan odaklı bir felsefenin tartışıldığı bir film yapıyor. 01saat37dakika. Başka Sinema – Arter Kaf Dağının Ardından Filmler Programı

Tempometre_3.png
FelsefiDerinlik_07.png

Puan:

6.5.JPG
Puanlama, 10 üzerinden yapılmıştır ve tamamen kişisel tercihlere dayanmaktadır. Notun belirlenmesi için kullanılan kriterler tamamen keyfi bir biçimde oluşturulmuş ve bu kriterlerin ağırlıklandırılmasında da benzer bir metodoloji kullanılmıştır. Notlar nümerik değil, kategoriktir.

Fragman

Joseph Beuys - I like America and America likes me (1974)