Filmekimi 2018

Filmekimi bitti ve bence birkaç hıçkırık dışında çok iyi geçti. Filmekimi’ni “en iyi 10”, “hayal kırıklıkları” ve “diğer beğendiklerim” listeleriyle özetlemeye çalıştım. Buyrun:

Bence En İyi 10 film: 

Hayal kırıklıklarım:

1- Herkes Biliyor - Todos Los Saben - Everybody Knows (2018)

Kötü değil, ama derinliksiz ve Farhadi İran’dan çıkarken en iyi işini kullanıp riski düşürmek istemiş anladığım. Çünkü Elly Hakkında - Darbareye Elly - About Elly (2009) almış İran’dan İspanya’ya taşımış. Cinsiyet rollerinin bu kadar ayrık olması bir İran hikayesinde sorun olmazken İspanya kırsalının maço geleneğinin bile taşıyamayacağı bir seviyede...

2- Loro (2018)

Kağıt kadar ince

3- Bir Yıldız Doğuyor - A Star is Born (2018)

Lady Gaga!! Hep güzel görünmeye çalışan bir oyuncu olur mu? En dipten yükselen “komşu kızı” devamlı botokslu dudaklarıyla duck-face yapar mı? Bradley Cooper iyi oyuncu, ama şimdilik kötü yönetmen.

4- Don Kişot’u Öldüren Adam - The Man Who Killed Don Quixote (2018)

Absürt ya da gerçeküstü anlatı seçeneklerinden biri yerine şapşallığı seçmek… Ne zaman bir öğe üzerinden derinleşmeye kalksa hemen bundan vazgeçip koşarak şapşallığa geri sığınıyor ve derinliği taammüden yok ediyor. Anlamak mümkün değil.

Diğer Beğendiklerim:

1- Dogman (2018) - İtalya’nın Oscar Adayı, iki iyi oyunculuk ve tonu ve dinamikleri izleyici ile ilişki kurabiliyor. Sorunu kapladığı alan dar ve filmin büyüsü - bir X faktörü eksik.

2 - Zavallı - Pity (2018) - Fragmanı sorun! Öyle kilit yerleri gösteriyor ki; film için kritik olan ve argümanlarını üzerine kurduğu tedrici (karakterler için) ruhsal değişim, (film için) ton değişimi, izleyici bildiği durağı beklerken arada kaynıyor. Durağını bekleyen izleyiciye vuracağı esas yumruğunun yarısı boşa gidiyor - filmin etkisi azalıyor. Yoksa ilk 10’u hak ediyor.

3 - Uzun Bir Geceye Yolculuk - Di Qiu Zui Hou De Ye Wan - Long Days Journey Into the Night (2018) - Tek plan 3D çekilen 50 dakikalık final büyüleyici. Ancak filmin öyküsü biraz fazla gizlenmiş ve fazla karmaşık. Dramatik kurgu, bir gizem tufanı içinde boğulmuş; olay örgüsüne bir iki eklemeyle rahatlayabilirdi.

4- Seninle Başım Dertte - En Liberte (2018) - Akıllı ve kıvrak zekası ile son zamanlarda izlediğim en iyi komedilerden. Don Kişot’u öldüren adam neyi dışarıda bırakmışsa “Seninle Başım Dertte” onları kullanıyor. Bir de; bu nası çeviri? En Liberte =/= Seninle Başım Dertte - devamında “Ne Yapsam bilmiyorum?” diye şarkıyı söylemeye devam etmeyen var mı?

5- Soğuk Savaş - Cold War (2018) - Pawlikowski yüksek beatler yerine düşüklere ekran zamanı vererek biçimsel beklentiye aykırı bir anlatı kullanmış. Özgün.